Greedy King Moral Story in Telugu: రాజు ధనవంతుడి అత్యాశ కథ

మీరు ఒక Greedy King Moral Story in Telugu (అత్యాశగల రాజు కథ) కోసం చూస్తున్నారా? ఈ రోజు మనం చదవబోయే కథ, ధనవంతుడు అనే ఒక రాజు గురించి. అతనికి బంగారం అంటే పిచ్చి, కానీ ఆ అత్యాశే అతనికి ఎలా శాపంగా మారిందో ఈ కథ వివరిస్తుంది. ఈ కథ అబద్ధాల కాపరి కథ కన్నా లోతైన గుణపాఠాన్ని నేర్పుతుంది.

పూర్వం, రత్నగిరి అనే రాజ్యాన్ని ధనవంతుడు అనే రాజు పరిపాలించేవాడు. పేరుకు తగ్గట్లే అతను చాలా ధనవంతుడు. అతని ఖజానా బంగారం, వజ్రాలు, వైఢూర్యాలతో నిండిపోయి ఉండేది. కానీ, రాజుకు సంతృప్తి (contentment) అనేది లేదు. అతని అత్యాశకు అంతులేదు. “ఈ ప్రపంచంలోని బంగారం మొత్తం నాకే సొంతం కావాలి” అని రోజూ కలలు కనేవాడు.

రాజు ధనవంతుడికి సువర్ణ అనే ఒక అందమైన, దయగల కుమార్తె ఉంది. రాజు తన కుమార్తెను ఎంతగానో ప్రేమించేవాడు, కానీ కొన్నిసార్లు బంగారం మీదున్న వ్యామోహంలో, తన కూతురిని కూడా మరచిపోయేవాడు.

ఒకరోజు, రాజు తన ఖజానా గదిలో కూర్చుని, బంగారు నాణేలను లెక్కిస్తూ, “ఆహా! ఎంత బాగుంది! కానీ ఇది సరిపోదు. నాకు ఇంకా కావాలి. నేను ముట్టుకున్నదల్లా బంగారం అయిపోతే ఎంత బాగుంటుంది!” అని గట్టిగా అరిచాడు.

A Greedy King Moral Story in Telugu: వరం పొందిన రాజు

అతని అత్యాశను గమనించిన ఒక వనదేవత (forest deity) అతని ముందు ప్రత్యక్షమైంది. “ఓ రాజా! నీ బంగారం దాహం గురించి విన్నాను. నేను నీకు ఒక వరం ప్రసాదిస్తాను. ఏమి కావాలో కోరుకో” అంది.

రాజు ఒక్క క్షణం కూడా ఆలోచించలేదు. “తల్లీ! నాకు గొప్ప వరం ఇవ్వు. నేను ఏది ముట్టుకుంటే అది బంగారం అయిపోవాలి!” అని ఆత్రంగా కోరుకున్నాడు.

వనదేవత చిరునవ్వు నవ్వి, “రాజా, నీ కోరిక చాలా ప్రమాదకరమైనది. అత్యాశ ఎప్పుడూ మంచిది కాదు. దయచేసి మరోసారి ఆలోచించుకో” అని హెచ్చరించింది.

కానీ, రాజు కళ్ళు బంగారు మెరుపుతో మూసుకుపోయాయి. “లేదు దేవీ! నా నిర్ణయం ఇదే. నాకు ఆ వరమే కావాలి” అని పట్టుబట్టాడు. “తథాస్తు! (అలాగే జరుగుగాక!) రేపటి సూర్యోదయం నుండి నువ్వు ముట్టుకున్నదల్లా బంగారం అవుతుంది. కానీ, జాగ్రత్త!” అని చెప్పి వనదేవత మాయమైంది.

ఆ రాత్రి రాజుకు నిద్ర పట్టలేదు. ఎప్పుడెప్పుడు తెల్లవారుతుందా అని ఎదురుచూశాడు. సూర్యుడి మొదటి కిరణం గదిలో పడగానే, రాజు ఉత్సాహంగా లేచి, తన పక్కనే ఉన్న చెక్క మంచాన్ని ముట్టుకున్నాడు. అంతే! ఆ మంచం తక్షణమే స్వచ్ఛమైన బంగారంగా మారిపోయింది! రాజు ఆనందానికి అవధులు లేవు.

“అద్భుతం! నా కల ఫలించింది!” అని అరుస్తూ, గదిలోని కుర్చీలను, బల్లలను, కిటికీలను… దేనిని పడితే దానిని ముట్టుకున్నాడు. అవన్నీ బంగారంగా మారిపోయాయి. అతను రాజభవనంలోని తోటలోకి పరిగెత్తాడు. అక్కడ పూసి ఉన్న అందమైన గులాబీ పువ్వును ముట్టుకున్నాడు. అది కూడా బంగారు పువ్వుగా మారిపోయింది. “నేనే ఈ ప్రపంచంలో అత్యంత ధనవంతుడిని!” అని గర్వంగా నవ్వాడు.

A Telugu Neethi Kathalu: శాపంగా మారిన వరం

కొద్దిసేపటికి, రాజుకు ఆకలి వేసింది. సేవకులు రకరకాల ఫలాలను, పిండివంటలను తెచ్చిపెట్టారు. రాజు ఒక రుచికరమైన ఆపిల్ పండును తీసుకుని కొరకబోయాడు. అది అతని చేతికి తగలగానే, బంగారు ఆపిల్‌గా మారిపోయింది! దాన్ని కొరకలేకపోయాడు. “సరేలే” అనుకుని, గ్లాసుడు పాలు తాగబోయాడు. గ్లాసు తగలగానే, గ్లాసు, అందులోని పాలు మొత్తం బంగారంగా గడ్డకట్టుకుపోయాయి!

రాజుకు భయం మొదలైంది. అతనికి ఆకలి, దాహం పెరిగిపోయాయి. కానీ, అతను ఏది ముట్టుకున్నా అది బంగారంగా మారిపోతుంది. అతను ఏమీ తినలేడు, ఏమీ తాగలేడు. ఈ Chinna Kathalu లాంటిదే అయినా, ఇందులోని పాఠం చాలా లోతైనది. అతనికి మెల్లగా అసలు నిజం అర్థం కావడం మొదలైంది. ఇది వరం కాదు, భయంకరమైన శాపం అని గ్రహించాడు.

రాజు తన బంగారు సింహాసనంపై కూర్చుని, చుట్టూ ఉన్న బంగారు వస్తువులను చూస్తూ, ఆకలితో, నిస్సహాయంగా ఏడవడం మొదలుపెట్టాడు. “ఈ బంగారం నాకు వద్దు! నాకు ఆకలిగా ఉంది!” అని అరిచాడు.

అదే సమయంలో, అతని గారాల పట్టి, రాకుమారి సువర్ణ, తన తండ్రి ఏడుపు విని, ఆడుకోవడం ఆపేసి, పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చింది. “నాన్నగారూ! ఎందుకు ఏడుస్తున్నారు? మీకు ఏం కావాలి?” అని అడుగుతూ, తండ్రిని ఓదార్చడానికి ప్రేమగా గట్టిగా కౌగిలించుకుంది.

“వద్దు!” అని రాజు ఎంత గట్టిగా అరిచినా, అప్పటికే ఆలస్యం అయిపోయింది. అతని చేతులు కూతురికి తగిలాయి.

మరుక్షణం, రాకుమారి సువర్ణ కదలిక లేని, చల్లని, బంగారు ప్రతిమగా మారిపోయింది! రాజు గుండె పగిలిపోయింది. అతను దిగ్భ్రాంతి చెందాడు. “సువర్ణా!” అని గట్టిగా అరుస్తూ, ఆ బంగారు విగ్రహాన్ని పట్టుకుని కుప్పకూలిపోయాడు. “అయ్యో! నా అత్యాశ నా కూతురినే నా నుండి దూరం చేసింది! నాకు ఈ బంగారం వద్దు! నాకు నా కూతురు కావాలి! దేవీ! నన్ను క్షమించు!” అని గట్టిగా ఏడుస్తూ పశ్చాత్తాపపడ్డాడు.

రాజు నిజమైన పశ్చాత్తాపాన్ని చూసి, వనదేవత మళ్లీ ప్రత్యక్షమైంది. “రాజా! ఇప్పుడైనా తెలిసిందా? బంగారం కడుపు నింపదు, ప్రేమను పంచదు. అత్యాశ ఎప్పుడూ దుఃఖానికే దారితీస్తుంది” అంది.

“నన్ను క్షమించు తల్లీ! నా తప్పు తెలుసుకున్నాను. నాకు ఈ వరం వద్దు. దయచేసి నా కూతురిని నాకు తిరిగి ఇచ్చెయ్” అని వేడుకున్నాడు. “సరే రాజా. నీకు దక్కిన గుణపాఠం చాలు. రాజ్యానికి ఉత్తరాన ఉన్న జీవనదికి వెళ్లి, అందులో స్నానం చేయి. నీ వరం పోతుంది. ఆ నది జలాన్ని తెచ్చి, నువ్వు బంగారంగా మార్చిన ప్రతి వస్తువుపై చల్లు. అవన్నీ తిరిగి మామూలుగా మారిపోతాయి” అని చెప్పి మాయమైంది.

రాజు ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా, నదికి వెళ్లి, స్నానం చేసి, నీటిని తెచ్చి, మొదట తన కూతురి విగ్రహంపై చల్లాడు. వెంటనే, సువర్ణ తిరిగి జీవం పోసుకుని, “నాన్నగారూ!” అని పిలిచింది. రాజు ఆనందంతో కూతురిని గుండెలకు హత్తుకున్నాడు. ఆ రోజు నుండి, రాజు తన అత్యాశను వదిలేసి, దయాగుణంతో, దానధర్మాలు చేస్తూ, ఉన్నదానితో సంతృప్తిగా జీవించడం నేర్చుకున్నాడు. ఈ Panchatantra Kathalu మనకు ఎంతో విలువైన పాఠాన్ని నేర్పుతుంది, అదే దయ యొక్క ప్రాముఖ్యత.

కథలోని నీతి:

అత్యాశ దుఃఖానికి చేటు. మన దగ్గర ఉన్నదానితో సంతృప్తి చెందడమే నిజమైన ఆనందం. బంగారం, డబ్బు కంటే ప్రేమ, మానవ సంబంధాలు చాలా విలువైనవి.

ఇలాంటి మరిన్ని కథలు మరియు విలువల విశ్లేషణ కోసం, స్మాషోరా వెబ్‌సైట్‌ను సందర్శించండి.

---

తెలుగు పదాలు మరియు వాటి అర్థాలు

ఈ కథలో ఉపయోగించిన కొన్ని ముఖ్యమైన తెలుగు పదాలు మరియు వాటి అర్థాలు:

• అత్యాశ (Greed) – దురాశ; ఇంకా కావాలనే బలమైన కోరిక
• సంతృప్తి (Contentment) – ఉన్నదానితో తృప్తి చెందడం
• వరం (Boon) – దేవుడు లేదా దేవత ఇచ్చే ఆశీర్వాదం
• శాపం (Curse) – శాపం, కీడును కలిగించే మాట
• ఖజానా (Treasury) – సంపద దాచే గది
• దిగ్భ్రాంతి (Shock) – ఆశ్చర్యంతో బిగుసుకుపోవడం
• పశ్చాత్తాపం (Regret) – చేసిన తప్పుకు బాధపడటం
• వ్యామోహం (Obsession/Infatuation) – అతి ప్రేమ, పిచ్చి