Telugu Horror Story: అర్ధరాత్రి మర్రిచెట్టు దెయ్యం

మీరు ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడు, వెన్నులో వణుకు పుట్టించే (spine-chilling) ఒక భయంకరమైన Telugu Horror Story (తెలుగు హారర్ కథ) కోసం వెతుకుతున్నారా? ఈ రోజు మనం చెప్పుకోబోయే కథ కేవలం ఒక కట్టుకథ (fiction) కాదు, చాలా గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో ప్రజలు ఇప్పటికీ నమ్మే ఒక నిజమైన అనుభవం లాంటిది. దెయ్యాలు (Ghosts) ఉన్నాయా, లేవా అనేది ఎప్పటికీ ఒక మిస్టరీ (Mystery). కానీ, కొన్ని సంఘటనలు జరిగినప్పుడు, సైన్స్ (Science) కూడా సమాధానం చెప్పలేదు. ఈ కథ తెనాలి రామకృష్ణుడి కామెడీ కథ లాగా నవ్వించదు, కానీ మిమ్మల్ని భయంతో, ఉత్కంఠతో (suspense) ఊపిరి బిగబట్టి చదివేలా చేస్తుంది.

మనం చాలాసార్లు వింటూ ఉంటాం, “అర్ధరాత్రి (Midnight) ఆ చెట్టు దగ్గరకు వెళ్లకూడదు, ఆ దారిలో వెళ్లకూడదు” అని పెద్దలు చెబుతుంటారు. మనం వాటిని మూఢనమ్మకాలు (Superstitions) అని కొట్టిపారేస్తాం. కానీ, మన కథలోని హీరో రవి (Ravi) కూడా అలాగే అనుకున్నాడు. ఆ తర్వాత అతనికి ఎదురైన భయంకరమైన అనుభవం (Terrible experience) ఏమిటో ఈ రోజు వివరంగా తెలుసుకుందాం. ధైర్యం ఉంటేనే ఈ కథ చదవండి!

A Telugu Horror Story: రవి ఒంటరి ప్రయాణం

పూర్వం, కరీంనగర్ జిల్లాలో దట్టమైన అడవులకు దగ్గరగా ‘చీకటిపల్లె’ అనే ఒక చిన్న గ్రామం ఉండేది. ఆ ఊరి పేరు వింటేనే పక్క ఊరి వాళ్ళు భయపడేవారు. ఆ ఊరికి వెళ్ళడానికి ఒకే ఒక దారి ఉంది. ఆ దారి ఒక పెద్ద స్మశానం (Graveyard) పక్కన నుండి, ఒక పాత మర్రి చెట్టు (Banyan Tree) కింద నుండి వెళ్తుంది. ఆ మర్రి చెట్టు గురించి చాలా భయంకరమైన కథలు ప్రచారంలో ఉన్నాయి.

రవి ఆ ఊరిలో పుట్టి పెరిగిన వాడే, కానీ ఉద్యోగ రీత్యా హైదరాబాద్‌లో సాఫ్ట్‌వేర్ ఇంజనీర్ (Software Engineer) గా పనిచేస్తున్నాడు. రవికి దెయ్యాలంటే అస్సలు నమ్మకం లేదు. “అవన్నీ ట్రాష్ (Trash)! మనుషుల భ్రమ (Illusion)!” అని కొట్టిపారేసేవాడు. ఒకసారి దీపావళి పండగకు (Diwali festival) ఊరు వెళ్లాల్సి వచ్చింది. ఆఫీస్ పని వల్ల బయలుదేరడం ఆలస్యమైంది. అతను తన కారులో (Car) హైదరాబాద్ నుండి బయలుదేరేసరికి రాత్రి 9 గంటలు దాటింది.

రవి తల్లి ఫోన్ చేసి, “ఒరేయ్ రవీ! రాత్రి అయింది. ఈ రోజు అమావాస్య (New Moon Day). దారి అస్సలు బాలేదు. దయచేసి రాకు, ఉదయం రా!” అని బ్రతిమాలింది. కానీ రవి వినలేదు. “అమ్మా! నేను కార్లో వస్తున్నాను, నడుచుకుంటూ కాదు. నాకేం భయం లేదు. మరో మూడు గంటల్లో వచ్చేస్తాను” అని ఫోన్ పెట్టేశాడు. అతను హైవే మీద వేగంగా కారు నడుపుతూ, రేడియోలో పాటలు వింటూ ఉల్లాసంగా వెళ్తున్నాడు.

హైవే దాటి, చీకటిపల్లె వెళ్లే మట్టి రోడ్డు (Dirt road) మీదకు వచ్చేసరికి అర్ధరాత్రి 12 గంటలు కావస్తోంది. చుట్టూ చిమ్మ చీకటి (Pitch dark). కారు హెడ్ లైట్లు (Headlights) తప్ప, అక్కడ వేరే వెలుతురు లేదు. రోడ్డుకు ఇరువైపులా పెద్ద పెద్ద చెట్లు దెయ్యాల్లా నిలబడి ఉన్నాయి. గాలి కూడా వింతగా, “యూ…యూ…” అని శబ్దం చేస్తూ వీస్తోంది.

రవికి కొంచెం భయం వేసినా, “ఇదంతా నా ఊహ (Imagination)” అని సర్దిచెప్పుకున్నాడు. కారు రేడియోలో సిగ్నల్ పోయింది. కేవలం “కిర్రు కిర్రు” మనే శబ్దం (Static noise) వస్తోంది. విసుగుతో రేడియో ఆఫ్ చేశాడు. ఇప్పుడు కేవలం కారు ఇంజిన్ శబ్దం మాత్రమే వినిపిస్తోంది.

The Haunted Tree: మర్రి చెట్టు దగ్గర ఆగింది

కారు సరిగ్గా ఆ పాత మర్రి చెట్టు (Banyan Tree) దగ్గరకు రాగానే, అకస్మాత్తుగా (Suddenly) ఇంజిన్ ఆగిపోయింది. రవి ఎన్ని సార్లు కీ తిప్పినా (Turned the key), కారు స్టార్ట్ అవ్వలేదు. “ఛీ! దీనమ్మ జీవితం! ఇప్పుడే ఆగిపోవాలా?” అని అసహనంతో (Frustration) స్టీరింగ్ మీద కొట్టాడు.

బయట నిశ్శబ్దం (Silence) భయంకరంగా ఉంది. చెట్టు ఆకులు గాలికి కదులుతున్న శబ్దం తప్ప ఏమీ లేదు. రవి కారు దిగి, బోనెట్ (Bonnet) తెరిచి చూడటానికి భయపడ్డాడు. కానీ తప్పదు కదా. ధైర్యం చేసి, మొబైల్ టార్చ్ (Mobile torch) ఆన్ చేసి కారు దిగాడు.

బయట వాతావరణం చాలా చల్లగా (Freezing cold) ఉంది. అప్పటి వరకు ఏసీలో ఉన్నా, బయట గాలి తగలగానే రవికి వెన్నులో వణుకు పుట్టింది. బోనెట్ తెరిచి చూస్తే ఇంజిన్ చాలా వేడిగా ఉంది. “కాసేపు ఆగితే చల్లబడుతుందిలే” అనుకుని, మళ్ళీ కారు లోపలికి వచ్చి కూర్చున్నాడు. తలుపులు లాక్ (Lock) చేసుకున్నాడు.

సరిగ్గా అప్పుడే… అతనికి ఒక వింత వాసన (Strange smell) వచ్చింది. అది మల్లెపూల వాసన (Jasmine scent) లాగా ఉంది, కానీ దానితో పాటు ఏదో కుళ్ళిపోయిన మాంసం (Rotting meat) వాసన కూడా కలిసి వస్తోంది. ఆ వాసన భరించలేక రవి ముక్కు మూసుకున్నాడు.

టక్… టక్… టక్…

ఎవరో కారు అద్దం (Window glass) మీద మెల్లగా కొడుతున్న శబ్దం. రవి గుండె ఆగిపోయినంత పనైంది. ఈ అడవి మధ్యలో, అర్ధరాత్రి పూట ఎవరుంటారు? మెల్లగా తల తిప్పి కిటికీ వైపు చూశాడు.

బయట… ఒక తెల్ల చీర కట్టుకున్న స్త్రీ (Woman in white saree) నిలబడి ఉంది. ఆమె ముఖం జుట్టుతో కప్పబడి ఉంది (Covered with hair). ఆమె ఒక చేతిలో లాంతరు (Lantern) పట్టుకుని ఉంది.

రవి భయంతో వణికిపోయాడు. “ఎవరది?” అని గట్టిగా అడగలేక, గొంతు పెగుల్చుకుని అడిగాడు. ఆ స్త్రీ మెల్లగా తల ఎత్తింది. ఆమె కళ్ళు నిప్పు కణికల్లా (Like burning coals) ఎర్రగా ఉన్నాయి. కానీ ఆమె గొంతు మాత్రం చాలా దీనంగా వినిపించింది.

“బాబూ… నా బిడ్డకు బాగోలేదు. పక్క ఊరి ఆసుపత్రికి వెళ్ళాలి. దారిలో బండి ఆగిపోయింది. కొంచెం లిఫ్ట్ (Lift) ఇస్తారా?” అని అడిగింది.

రవికి ఏం చేయాలో అర్థం కాలేదు. ఆమె మనిషిలాగే ఉంది, కానీ ఏదో తేడాగా అనిపిస్తోంది. ఆమె వెనకాల కాళ్ళు నేలకు తగలడం లేదు! (Feet not touching the ground). గాలిలో తేలుతున్నట్లు ఉంది. రవికి చెమటలు పట్టాయి (Sweating heavily). “అమ్మా… నా కారు కూడా ఆగిపోయింది. స్టార్ట్ అవ్వడం లేదు” అని చెప్పాడు.

The Terror: అసలైన భయం

ఆమె ఒక్కసారిగా వికటంగా నవ్వింది (Laughed wickedly). ఆ నవ్వు అడవి అంతా ప్రతిధ్వనించింది. “నీ కారు ఆగిపోలేదు రవీ… నేను ఆపాను!” అంది గంభీరమైన గొంతుతో.

రవి షాక్ అయ్యాడు. “నా పేరు ఈమెకు ఎలా తెలుసు?” అని భయపడ్డాడు. వెంటనే కారు స్టార్ట్ చేయడానికి ప్రయత్నించాడు. ఇంజిన్ “గర్ర్… గర్ర్…” అని సౌండ్ చేస్తోంది కానీ స్టార్ట్ అవ్వడం లేదు. ఆ స్త్రీ ఇప్పుడు కారు ముందు అద్దం (Windshield) మీదకు వచ్చింది. ఆమె ముఖం ఇప్పుడు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. అది మనిషి ముఖం కాదు, సగం కాలిపోయిన, భయంకరమైన ముఖం!

“నన్ను వదిలెయ్! దెయ్యం!” అని రవి గట్టిగా అరిచాడు. అతను హనుమాన్ చాలీసా (Hanuman Chalisa) చదవడం మొదలుపెట్టాడు. కానీ భయంతో నోట మాట రావడం లేదు.

ఆ దెయ్యం కారు బానేట్ మీద గట్టిగా గుద్దుతోంది (Banging). “తలుపు తీయ్! తలుపు తీయ్!” అని అరుస్తోంది. కారు మొత్తం ఊగిపోతోంది (Shaking). రవి కళ్ళు మూసుకుని, స్టీరింగ్ వీల్ గట్టిగా పట్టుకుని కూర్చున్నాడు. “దేవుడా! నన్ను కాపాడు!” అని ఏడుస్తూ ప్రార్థించాడు.

అకస్మాత్తుగా, వెనక సీట్లో (Back seat) నుండి ఒక చల్లని గాలి వీచింది. రవికి మెడ మీద ఎవరో ఊదుతున్నట్లు (Breathing on neck) అనిపించింది. భయపడుతూనే, రియర్ వ్యూ మిర్రర్ (Rearview mirror) లో చూశాడు. ఆ దెయ్యం ఇప్పుడు వెనక సీట్లో కూర్చుని ఉంది! ఆమె రవి వైపు చూసి నవ్వుతూ, “నేను లోపలికి వచ్చేశాను!” అంది.

రవి గట్టిగా అరుస్తూ స్పృహ కోల్పోయాడు (Fainted). ఇది ఒక భయంకరమైన Scary Story in Telugu క్లైమాక్స్.

The Morning After: మరుసటి రోజు ఉదయం

రవి కళ్ళు తెరిచేసరికి, అతను తన ఇంట్లో మంచం మీద ఉన్నాడు. చుట్టూ అతని తల్లిదండ్రులు, ఊరి జనం ఉన్నారు. తల విపరీతంగా నొప్పిగా ఉంది. “నేను ఇక్కడికి ఎలా వచ్చాను?” అని అడిగాడు.

అతని తండ్రి ఆందోళనగా (Worriedly), “ఉదయం పాలు పోసే రామయ్య ఆ మర్రి చెట్టు వైపు వస్తుంటే, నువ్వు కారులో స్పృహ లేకుండా పడి ఉన్నావట. కారు అద్దాలన్నీ పగిలిపోయి ఉన్నాయి. నీ మెడ మీద ఎవరో గట్టిగా నొక్కినట్లు (Choked) నల్లటి మచ్చలు ఉన్నాయి. వెంటనే నిన్ను ఇంటికి తీసుకొచ్చాం” అని చెప్పాడు.

రవికి రాత్రి జరిగినదంతా గుర్తొచ్చింది. అది కల కాదు, నిజం. ఊరి పూజారి గారు వచ్చి, రవికి రక్షరేకు (Amulet) కట్టారు. “బాబూ, ఆ మర్రి చెట్టు మీద ‘మోహిని’ అనే దెయ్యం ఉంది. అమావాస్య రోజు అటువైపు ఎవరూ వెళ్లరు. నువ్వు అదృష్టవంతుడివి, ప్రాణాలతో బయటపడ్డావు. దైవబలం నిన్ను కాపాడింది” అని చెప్పారు.

ఆ రోజు నుండి, రవికి దెయ్యాలంటే భయం పట్టుకుంది. అతను ఎప్పుడూ అర్ధరాత్రి ప్రయాణాలు చేయలేదు. ఆ మర్రి చెట్టు దారిలో వెళ్లడం మానేశాడు. ఇప్పటికీ ఆ ఊరిలో ఆ చెట్టు దగ్గర రాత్రి పూట మల్లెపూల వాసన వస్తుందని, ఎవరో ఏడుస్తున్నట్లు వినిపిస్తుందని చెప్పుకుంటారు. ఈ కథ సింహం మరియు కుందేలు కథ లాంటి నీతి కథ కాదు, ఇది మనల్ని హెచ్చరించే ఒక నిజజీవిత అనుభవం.

కథలోని నీతి:

“పెద్దల మాట చద్దన్నం మూట.” పెద్దలు ఏదైనా వద్దని చెప్పారంటే, దానికి ఒక కారణం ఉంటుంది. కొన్ని శక్తులు మన కంటికి కనిపించకపోయినా, అవి ఉన్నాయి అని నమ్మకపోయినా, వాటిని గౌరవించడం, జాగ్రత్తగా ఉండటం మంచిది. అర్ధరాత్రి, నిర్మానుష్య ప్రదేశాల్లో (Lonely places) ఒంటరిగా ప్రయాణించడం క్షేమం కాదు.

ఇలాంటి మరిన్ని Deyyam Kathalu మరియు హారర్ కథల కోసం, స్మాషోరా వెబ్‌సైట్‌ను సందర్శించండి. ధైర్యం ఉంటేనే చదవండి!

---

తెలుగు పదాలు మరియు వాటి అర్థాలు

ఈ కథలో ఉపయోగించిన కొన్ని ముఖ్యమైన తెలుగు పదాలు మరియు వాటి అర్థాలు:

• స్మశానం (Graveyard) – చనిపోయిన వారిని పాతిపెట్టే లేదా కాల్చే ప్రదేశం
• అమావాస్య (New Moon Day) – చంద్రుడు కనిపించని రోజు, చీకటి రాత్రి
• భ్రమ (Illusion/Hallucination) – లేనిది ఉన్నట్లు అనిపించడం
• నిర్మానుష్య (Desolate/Lonely) – మనుషులు ఎవరూ లేని ప్రదేశం
• స్పృహ కోల్పోవడం (To Faint) – తెలివి తప్పి పడిపోవడం
• ఉత్కంఠ (Suspense) – ఏం జరుగుతుందో అనే ఆసక్తి, టెన్షన్
• మూఢనమ్మకం (Superstition) – శాస్త్రీయ ఆధారం లేని నమ్మకం
• రక్షరేకు (Amulet/Talisman) – కీడు జరగకుండా కట్టుకునే రక్షణ