ఈ రాజులు మారెనో గుర్రాలు ఎగిరెనో కథ ఒక రాజు యొక్క మూర్ఖపు పట్టుదల మరియు ఒక సభికుడి యొక్క తెలివైన ఉపాయం గురించి వివరిస్తుంది. అనగనగా ఒక రాజ్యాన్ని ఒక రాజు గారు పరిపాలిస్తూ ఉండేవారు. ఆయనకు మంచివాడన్న పేరు ఉన్నప్పటికీ, ఒక చెడ్డ గుణం కూడా ఉంది – అది ఆయన మూర్ఖపు పట్టుదల. ఎవరైనా పొగిడితే వెంటనే పొంగిపోయేవాడు, ఏదైనా ఒకటి కావాలనిపిస్తే, అది అసాధ్యమైనా సరే, దాన్ని సాధించి తీరాల్సిందే.

ఒక రోజు ఆ రాజుగారు తన రాజ్య పర్యటన చేస్తూ ఒక పెద్ద గుర్రాల బజారులోకి వెళ్ళారు. రాజుగారు స్వయంగా రావడంతో, బజారులోని గుర్రాల వ్యాపారస్తులందరూ ఉత్సాహపడ్డారు. తమ గుర్రాలను రాజుగారికి అమ్మాలని, వారి దగ్గర గొప్ప బహుమతి పొందాలని ప్రయత్నాలు మొదలెట్టారు. ఒకరిని మించి ఒకరు వారి వారి గుర్రాలను పొగడడం మొదలెట్టారు.

“మహారాజా! నా గుర్రం వాయు వేగంతో పరుగెడుతుంది, మీరు చెప్పినట్టు చేస్తుంది” అని ఒకరంటే, “రాజాధిరాజా! నా గుర్రం ఎంతటి యుద్ధాన్నైనా తట్టుకోగలదు, అసలు నా గుర్రానికి భయమే తెలీదు” అని మరొకరు, “ప్రభూ! ఈ గుర్రం మెరుపులా దూసుకుపోతుంది” అని ఇంకొకరు గొప్పగా చెప్పుకున్నారు.

ఒక వ్యాపారస్తుడు మాత్రం, రాజుగారిని ఎలాగైనా ఆకట్టుకోవాలని, మరీ అతిశయోక్తికి పోయి, “మహారాజా! వీరందరి గుర్రాలు పరిగెడితే, నా గుర్రం మాత్రం గాలిలో ఎగరగలదు. ఇది సామాన్యమైన గుర్రం కాదు, దేవలోకపు అశ్వం!” అని అబద్ధం చెప్పాడు.

ఈ మాట వినగానే రాజు గారు ఆశ్చర్యపోయి, పొంగిపోయారు. “నిజంగా ఎగురుతుందా? అద్భుతం! నా రాజ్యంలో ఎగిరే గుర్రం ఉండాల్సిందే,” అని, ఆ వ్యాపారస్తుడు అడిగినంత ధనం ఇచ్చి, వెంటనే ఆ గుర్రాన్ని కొని, తనతో పాటు రాజ మహలుకి తీసుకుని వెళ్ళారు.

మరుసటి రోజు సభను ఏర్పాటు చేసి, తన సేనాధిపతిని పిలిచారు. “సేనాధిపతీ! ఈ గుర్రం ఎగురుతుంది అని చెప్పారు. దీనిని మన సైన్యంలో చేర్చుకుందాం. ముందుగా, ఇది ఎలా ఎగురుతుందో సభకు చూపించు,” అని ఆదేశించారు.

సేనాధిపతి ఆశ్చర్యపోయి, “మహారాజా, నన్ను క్షమించండి. గుర్రాలు పరిగెడతాయి కానీ ఎలా ఎగురుతాయి? ఆ వ్యాపారస్తుడు మిమ్మల్ని మోసం చేసాడు,” అన్నాడు.

రాజు గారికి విపరీతమైన కోపం వచ్చింది. “నాకు ఎదురు చెబుతావా? వ్యాపారస్తుడిని పిలవండి,” అని ఆదేశించారు. వ్యాపారస్తుడిని రాజుగారి ముందు నిలపెట్టారు. “నిన్న నీ గుర్రం ఎగురుతుంది అన్నావు కదా, ఏది ఒక సారి ఎగిరించి చూపించు,” అన్నారు.

ఆ వ్యాపారస్తుడు భయంతో వణికిపోతూ, “మహారాజా! గుర్రం ఎగురుతుంది, అంటే నా ఉద్దేశ్యం అది అంత వేగంగా పరిగెడుతుందని చెప్పడమే కానీ, పక్షిలా ఎగురుతుందని కాదు,” అని నిజం చెప్పాడు.

“నన్నే మోసం చేస్తావా? ఇతని తల నరికేయండి!” అని రాజు ఆదేశించారు. ఆ తర్వాత సేనాధిపతి వైపు తిరిగి, “నీకు కూడా తెలియదా? ఇతని తల కూడా నరికేయండి!” అని ఆజ్ఞాపించాడు.

ఆ తర్వాత తన ముఖ్య మంత్రిని పిలిచారు. “ముఖ్య మంత్రి! నాకు ఈ గుర్రం ఎగిరితే చూడాలని ఉంది! ఇది అసాధ్యం అనవద్దు. ఈ పని మీరే చేయాలి! నాకు ఇది ఎగిరి చూపించండి,” అన్నారు.

ముఖ్య మంత్రి దంగ్ అయిపోయి, “మహారాజా! మీరు ఇంద్రునితో సమానులు. కానీ గుర్రం ఎలా ఎగురుతుంది, అది ప్రకృతి విరుద్ధం. ఆ వ్యాపారస్తుడు అబద్ధం చెప్పాడని ఒప్పుకున్నాడు కదా!” అన్నారు.

మహారాజు వెంటనే, “ప్రకృతి విరుద్ధమా! నన్నే ప్రశ్నిస్తావా? ఇతని తల కూడా నరికేయండి!” అని ఆదేశించారు.

ఇలా రాజుగారు రోజూ సభలో ఒక్కొక్కరినీ పిలవడం, వారిని గుర్రం ఎగిరించి చూపించమనడం; వారు అది అసాధ్యం, కుదరదు అని అడిగిన వెంటనే వారి తల తీసేయడం, ఇలా కొన్ని రోజులు గడిచాయి. రాజ్యంలో అందరూ భయంతో వణికిపోయారు. రాజుగారి పిచ్చి పట్టుదల గురించి, ఎగిరే గుర్రం గురించి అందరూ చర్చించుకుంటున్నారు.

మొత్తానికి ఒక రోజు ఒక తెలివైన సభికుడి వంతు వచ్చింది. రాజు గారు అతన్ని పిలిచి, “ఓ సభికుడా! నువ్వైనా నా కోరిక తీర్చగలవా? ఈ గుర్రాన్ని ఎగిరించమని ఆజ్ఞాపిస్తున్నాను,” అన్నారు.

ఆ సభికుడు రాజుగారి కోపం, మూర్ఖత్వం గురించి ముందే గ్రహించాడు. అతను ఏ మాత్రం భయపడకుండా, వినయంగా తల వంచి, “అలాగే మహారాజా! మీ ఆజ్ఞను నెరవేర్చడం నా విధి. ఇది చాలా గొప్ప కార్యం, దీనికి చాలా శిక్షణ, సమయం పడుతుంది. నాకు ఒక సంవత్సరం గడువు ఇవ్వండి. ఈ సంవత్సర కాలంలో నేను ఈ గుర్రానికి ఎగరడం నేర్పిస్తాను!” అని ఒప్పుకున్నాడు.

ఈ మాట వినగానే రాజు గారు సంతోషించి, “ఆహా! నా సభలో ఇలాంటి వీరుడే ఉండాల్సింది. నీకు ఒక సంవత్సరం గడువు ఇస్తున్నాను. నీకు కావలసినంత ధనం, సహాయం తీసుకో,” అని ఒప్పుకున్నారు.

సభికులు, రాజ్యంలో వున్న వారందరూ ఆశ్చర్యపోయారు. అతను బయటకు రాగానే, “మిత్రమా! ఎలా ఒప్పుకున్నావు? అసలు గుర్రం ఎలా ఎగురుతుంది? నీ దగ్గర ఏమైనా మంత్రాలు ఉన్నాయా? సంవత్సరంలో నువ్వు గుర్రానికి ఎగరడం నేర్పకపోతే, నీ తల కూడా పోతుంది కదా!” అని రకరకాల ప్రశ్నలు అడిగారు. సభికుడు చిరునవ్వుతో అందరికీ నమస్కరించి, ఏమీ మాట్లాడకుండా తప్పించుకుని ఇంటికి చేరుకున్నాడు.

ఊరంతా నిప్పులా పాకిపోయిన ఈ వార్త ఇంట్లో వున్న అతని భార్యకి కూడా తెలిసింది. ఆమె భయంతో, ఆందోళనగా అతను ఇంటికి వచ్చే దాకా గుమ్మం మీదే కాపు కాసింది. ఇంటికి భర్త రాగానే, “ఏమండీ! నేను విన్నది నిజమేనా? ఎగరని గుర్రానికి ఎగరడం నేర్పిస్తానని రాజుగారికి మాట ఇచ్చారట! ఇది అసాధ్యమని మీకు తెలియదా? మన ప్రాణాల మీదకు తెచ్చుకున్నారే!” అని ఏడ్చేసింది.

సభికుడు నవ్వి, భార్యను లోపలికి తీసుకెళ్లి కూర్చోబెట్టి, ఇలా ఓదార్చాడు – “పిచ్చిదానా! ఖంగారు పడకు. మూర్ఖుల మనసులో ఏదైనా ఒక విషయం పడితే, అది సాధించాలన్న పట్టుదల బలంగా మొదలవుతుంది. వారితో వాదించడం చాలా కష్టం. మహారాజు గారి మనసులో ఈ ‘ఎగిరే గుర్రం’ విషయం అలాగే బలంగా పడిపోయింది. వారిని ‘కాదు’, ‘కుదరదు’ అన్న వారి తలలు నరికించేసారూ. నన్ను అడిగిన వెంటనే నేను కూడా కుదరదు అంటే, ఈపాటికి నా తల కూడా తెగిపోయేది.”

“కానీ సంవత్సరంలోపు మీరు నేర్పకపోతే అప్పుడు కూడా అదే శిక్ష కదా?” అంది భార్య.

“అవును, కానీ ఒక సంవత్సరం గడువు అడిగితే, వెంటనే ముందర ఉన్న ప్రమాదం తొలిగింది కదా! మనకు ఈ రోజు దక్కింది. ఆ పైన చూద్దాం! ఈ సంవత్సరంలో ఏమైనా కావచ్చు. రాజు గారు ఈ విషయం మరిచిపోవచ్చు! లేదా ఆయన పట్టుదల తగ్గవచ్చు! లేదా, ఆయనే మారిపోవచ్చు! భవిష్యత్తు ఎవరు చూసారు? ఏమో… ఈ సంవత్సరంలో… **రాజులు మారెనో, గుర్రాలు ఎగిరెనో!**” అని నవ్వాడు.